معنی ابریشم گر - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

تار ساز، زه

(اَ شَ مِ طَ رَ)

زه. وتر. تار. تاره. از ذوات الاوتار و توسعاً هر ساز زه دار. هر ذات الاوتار:
قدح مگیر چو حافظ مگر بنالۀچنگ
که بسته اند بر ابریشم طرب دل شاد.
حافظ

نوازندۀ یکی از ذوات الاوتار. بریشم زن. بریشم نواز

کسی که تارهای ابریشم را بوسیله چرخ ابریشم کشی از پیله در میظورد

زه وتر تار تاره در سازهای زهی، (توسعا) هر ساز زه دار هر یک از ذوات الاوتار

نوازنده ابریشم بریشم زن بریشم نواز

((~. زَ))

نوازنده ابریشم، چنگی

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما